Kitabın yazarının katılmasıyla bir Amerikan efsanesine dönüşecek olan Cehennem Melekleri Motorsiklet Kulübünün gerçek hikayesi, biraz da Amerikanın Kötü çocuklarının hikayesidir. ‘Çoğumuz liseyi bırakmış, yirmilerinin başlarında birbirine sürtecek iki beş sentliği olmayan gençlerdik. Arkadaşlarımızın garajlarında yaşıyorduk, sahip olduğumuz tek şey sırtımızdaki giysiler ve bacaklarımızın arasındaki motorlardı.’ Efsanenin doğduğu yıllar müziğin, rock’ın roll’un ve uyuşturucunun yıllarıydı. Bu kötü çocukların efsanesinde farklı olarak silahlar, mahkeme salonları, hapishane hücreleri ve rüzgarla konuşan insanlar vardı. ‘Bu Sharon’la ilk buluşmamdı ve bildik şeyler oldu: bir silah alımı ve seconal aşırı dozu.’ ‘Ginsberg’i ve onun tuhaf şiirlerini biliyordum ama yine de sakallı bir yahudinin oturma odamda meditasyon yapıp, şarkı söylemesini görmek biraz tuhaftı. Sonra bira ve otları çıkarttık ve Bob Dylan’ın, herif şarkı söylemeyi beceremese de, hiç de fena olmayan şarkılarını dinledik.’