Evrensel bir özgürlük ve kardeşlik ütopyası olan komünizmin XX. yüzyıldaki serüveniyle ilgilenenler için önemli bir başvuru kaynağı.

“Devrimler, ağaçlar gibi, meyveleriyle yargılanmalıdır,” diye yazmıştır Ignazio Silone ve bu tam olarak yazarların “Büyük Serdümen” lakaplı Mao’nun Çin’i, Kim İl-Sung’un Kore’si, “Ho Amca” lakaplı Ho Çi Minh’in yönetimindeki Vietnam ve Castro yönetimindeki Küba, Mengitsu yönetimindeki Etiyopya, Neto yönetimindeki Angola ve Muhammed Necibullah yönetimindeki Afganistan gibi komünist deneyimlere uyguladıkları ilkedir. Hepsi Avrupa’da yaşayan seçkin bilim insanları olan yazarlar sadece insanlığa karşı işlenmiş komünist suçları değil, Stalin’in Moskova’daki yüzlerce kilisenin yıkımından Çavuşesku’nun Bükreş’in tarihî merkezini yerle bir etmesine ve Mao’nun Kızıl Muhafızlar’ının Çin kültürü üzerinde yarattığı geniş çaplı yıkıma kadar ulusal ve evrensel kültüre karşı işlenmiş olanları da belgeliyorlar.